Intruz, Gość

Mateusz Zubel

Intruz to praca interaktywna zawierająca elementy gry komputerowej. Awatar porusza się po labiryncie, znajdującym się wewnątrz wizualizacji umysłu dziadka autora. Labirynt jest wyobrażeniem niszczonego przez demencję mózgu, która pochłania jego wspomnienia. Chodząc po wyniszczonych korytarzach wspomnień odnaleźć można elementy przeszłości, członków rodziny i wszystkie elementy tworzące postać dziadka. W tle słychać opowieść babci o nim przed chorobą, oraz o trwającym dekadę wyniszczającym jego osobowość i pamięć procesie. Podróż po labiryncie pozwala poznać jego postać, człowieczeństwo i zwrócić godność, którą choroba mu odebrała, zamykając go w swoim odrealnionym świecie. Widz po przejściu labiryntu może odnaleźć dziadka, jednak nie jest w stanie mu pomóc. Gra zapętla się, “gracz” zaczyna cały proces “poznawania” go na nowo.

Projekt powstał jako hołd dla dziadka oraz pewna forma terapii rodzinnej. Każdy z jej członków był na swój sposób zaangażowany w projekt, udzielając wsparcia merytorycznego, lub snując opowieści z przeszłości.

Gość to wielokanałowa animacja stworzona w środowisku trójwymiarowym. Projekt przedstawia wizualizację początku oraz rozprzestrzeniania się choroby dziadka – demencji. Ciągle postępująca choroba coraz bardziej wchłania go w swój odrealniony świat, pochłaniając stopniowo całe najbliższe otoczenie oraz członków naszej rodziny. Całość animacji to skondensowane zaprezentowanie ostatniej dekady postępu demencji dziadka. Macki choroby zabierają go i izolują powoli od reszty świata. Odbiorca ma okazję zajrzeć do domu dziadków i przyjrzeć się naszej sytuacji rodzinnej.

Powstawał po części jako forma terapii rodzinnej, gdzie każdy z członków miał swój wkład w powstanie pracy. Pozwolił oswajać się i pogodzić z sytuacją, która nas spotkała. Demencja dziadka stała się chorobą całej naszej rodziny, która destruktywnie wpłynęła na nasze codzienne funkcjonowanie i relacje.

Artysta inspiruje się światem gier komputerowych oraz horrorami z lat osiemdziesiątych. Zaintrygowany jest również procesem gamifikacji życia – łączenia logiki oraz właściwości należących do świata gier komputerowych ze światem realnym.

Porusza się w przestrzeni fotografii oraz 3D. Jego prace opowiadają o najbardziej destruktywnych oraz frustrujących go w danej chwili wydarzeniach, uczuciach czy postaciach. Rozlicza przeszłość oraz teraźniejszość z perspektywy swojej oraz swoich najbliższych. Praca nad projektem jest dla artysty procesem terapeutycznym, który pozwala mu wejść w dialog z samym sobą.

Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi
Wydział Sztuk Pięknych
Instytut Fotografii i Multimediów
Intruz – Pracownia Obrazowania Fotograficznego
prof. Marek Domański
Gość – Pracownia Multimediów
prof. Łukasz Ogórek