Ooo Bawię się świetnie, nie przeszkadzaj mi, nie mów mi dość Ooo, Ooo, Ooo.

Milla Tomasik

Ooo bawię się świetnie, nie przeszkadzaj mi, nie mów mi dość, Ooo, ooo, ooo – to tekst piosenki Anny Dąbrowskiej i tytuł pracy.

Artystka tworzy sytuacje gloryfikujące poszukiwanie radości w codzienności poprzez absurd, śmiech i bycie z innymi. Pomiędzy pozytywne doświadczenia wkrada się bezsens ludzkiej egzystencji. Materializująca się cyklicznie cielesność, zagubienie przemijających tkanek, władanie światem w sztafecie pokoleń. Tylko, czy warto teraz o tym mówić, skoro pijemy kawę, jemy ciasto i przekazujemy sobie anegdoty, a kawałki biszkoptu wypadają nam z ust, kiedy się głośno śmiejemy?

Całość jej działań jest skupiona na jednostce, jej cielesności, samotności i intuicyjnym poznawaniu. W swojej sztuce orbituje wokół zagadnienia tragikomedii, raz zajmując się tragizmem w komedii, a raz komedią w tragizmie. Odkąd zrozumiała, że śmiech jest najlepszym znieczuleniem na przemijanie, stara się dawać sobie i innym pretekst do śmiechu przez aplikowanie patetycznego zagadnienia, jakim jest sztuka, w prozaicznej formie, jaką jest, np. tort. Dużą inspiracją w działaniach artystki był archetyp Trickstera oraz sztuka dzieci. Ceni sobie dobry żart, piankę montażową, szczery uśmiech i znalezienie wolnej chwili, by prać, a zwłaszcza odplamiać.

Współpraca: Agata Murawska, Patryk Rybus

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Wydział Rzeźby i Intermediów
II Pracownia Intermediów
dra Anna Leśniak