Przestrzenie szumu

Erwin Jeneralczyk

Słowo szum jest pojęciem niejasnym, względnym, używanym zamiennie do określania bardzo wielu kontekstów. Może być utożsamiane z chaosem lub przypadkiem. Można je również rozumieć jako zniekształcenie komunikatu, przeciążenie informacyjne przynoszące niepokojący hałas.

Przestrzenie szumu są wynikiem transdyscyplinarnych badań związanych z semantycznymi rozgałęzieniami pojęcia szumu. Są one przez autora rozpatrywane przede wszystkim w obszarach cybernetyki i neurobiologii ale też filozofii i kontekstach osadzonych w sztuce współczesnej. Artysta sięga po różne metody i narzędzia badawcze oscylując pomiędzy szkoleniem sieci neuronowych a praktyką field recordingu.

Zarówno utwór wideo jak i materiał dźwiękowy powstały w wyniku kuratorskiego procesu, który polegał na szkoleniu przez artystę sztucznych sieci neuronowych. Proces ten oparty był na próbach „wytłumaczenia” algorytmowi cech charakterystycznych dla obiektu znalezionego w lesie. Jest jednym z kilku elementów pracy, który wykorzystując dialektykę informacji i zakłócenia bada relację zewnętrznego świata z naszym subiektywnym doświadczaniem go.

Artysta poruszający się w obszarze praktyk intermedialnych. Częstym tematem jego prac jest dialektyka szumu z sygnałem. Prace mają charakter transdyscyplinarny, a istotną ich częścią są odwołania do kontekstów naukowych, osadzonych przede wszystkim w neurobiologii i cybernetyce. Traktuje obliczeniowość i pracę z danymi jako medium twórcze, a jego prace często umiejscowić można w obszarach sztuki generatywnej oraz sound-artu. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz rektora ASP w Krakowie. Swoje prace i działania prezentował m.in w Muzeum Sztuki współczesnej MOCAK, Domu Krakowskim w Norymberdze, Zamku Królewskim na Wawelu.
erwinjeneralczyk.com

Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Pracownia Archisfery
prof. Grzegorz Biliński